How Much You Need To Expect You'll Pay For A Good ลำโพงวางขาตั้งรุ่นใหม่

How Much You Need To Expect You'll Pay For A Good ลำโพงวางขาตั้งรุ่นใหม่

Blog Article

“โฟกัส” ที่แม่นยำเป็นคุณสมบัติแรกที่ลำโพงดีๆ ต้องมี ต่อจากนั้นก็เป็นคุณสมบัติข้อที่สองที่มีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าโฟกัส นั่นคือ “ไดนามิกเร้นจ์” ส่วนคุณสมบัติทางด้าน “ความถี่ตอบสนอง” จะตามมาเป็นลำดับที่สาม ซึ่งโดยส่วนตัวของผมเองแล้ว เหตุผลที่ผมให้ความสำคัญของความถี่ตอบสนองของลำโพงมาเป็นอันดับสามก็เพราะว่าผมมองว่า ถ้าเราเอาคุณสมบัติทางด้านความสามารถในการตอบสนองความถี่เสียงมาเป็นความสำคัญอันดับแรกไม่น่าถูกต้อง เพราะจะทำให้ลำโพงขนาดเล็กทุกคู่ตกโผ “ลำโพงดี” ไปหมด ซึ่งจากข้อเท็จจริงที่พบเจอกันทั่วไป เราพบว่า ลำโพงขนาดใหญ่ที่มีความสามารถตอบสนองความถี่ได้กว้างมากตั้งแต่ทุ้มไปจนถึแหลมสุดเกินหูมนุษย์ได้ยิน หลายๆ คู่ที่ให้เสียงแย่มากก็มี

รองรับลำโพงตั้งแต่ขนาดเล็กถึงขนาดกลาง

เป็นต้นทาง ปรากฏว่าเสียงที่ออกมาดีขึ้นเยอะมาก..!!! ที่เห็นชัดๆ อย่างแรกคือ “เวทีเสียง” ที่ฉีกขยายอาณาบริเวณออกไปอย่างมาก ทั้งด้านกว้าง, ลึก และแผ่ขึ้นไปด้านสูงด้วย อย่างที่สองที่รู้สึกได้ว่าดีขึ้นเมื่อเจอกับแอมป์ที่มีสมรรถนะสูงๆ ก็คือ “ไดนามิก” ของแต่ละเสียงที่สวิงความดัง–เบาได้กว้างขึ้น โดยเฉพาะช่วงที่สวิงขึ้นไปทางดังมันทำได้ดีมากขึ้น มีผลให้ปลายเสียงที่กระจ่างอยู่แล้ว มีลักษณะที่เปิดเผยมากขึ้นไปอีก เสียงฉาบของกลองในแทรคแรกเพลง

ติดต่อฝ่ายขาย

แบบไบไวร์ฯ เข้ามาช่วยแม็ทชิ่ง ทำให้ได้เสียงแหลมที่มีอิมแพ็คและสปีดที่ดีขึ้นอย่างมาก และได้สมดุลกับกลางและทุ้มมากขึ้นด้วย

บทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมจากผู้เขียน

ขาตั้งลำโพงมีด้วยกันหลากหลายประเภท ขึ้นอยู่กับความต้องการในการใช้งาน และพื้นที่ในการติดตั้ง โดยสามารถแบ่งออกเป็นประเภทใหญ่ ๆ ดังนี้

เพื่อเพิ่มความสุนทรียในการฟังเพลงโปรด หรือการเล่นเกมที่เสมือนจริงมากขึ้นของคุณ มองหาขาตั้งลำโพงดี ลำโพงวางขาตั้งรุ่นใหม่ ๆ สักชุดกันนะคะ มาเลือกที่ด้านล่างนี้กันค่ะ

จะขับลำโพงคู่นี้ให้เสียงออกมานิ่งกว่า

ขาตั้งลําโพงเซอร์ราวด์ ขาตั้งลำโพง

การตั้งค่าคุกกี้ ยอมรับทั้งหมด ศูนย์การตั้งค่าความเป็นส่วนตัว

มีดีอะไร.? ก่อนจะไปขุดคุ้ยคุณสมบัติที่ดีเด่นของลำโพงเล็กจากประเทศไต้หวันคู่นี้ เรามาพิจารณารูปร่างหน้าตาของมันก่อนดีกว่า

กลับให้มวลเนื้อที่ไม่บางเลย แม้ว่าผมจะลองเปิดวอลลุ่มค่อนข้างดังจนได้สนามเสียงที่แผ่เต็มห้อง แต่ตัวเสียงก็ยังคงรักษาเนื้อมวลเอาไว้ได้ ไม่ถูกยืดออกไปตามเวทีเสียงจนแบนบางเป็นหนังกระติ๊ก ปลายเสียงฉีก ไม่หุบซะด้วย ทุ้มก็กระชับและมีน้ำหนักคลุมฐานเสียงไว้ได้ตลอด แม้จะเล่นเพลงที่ทุ้มหนักๆ เร็วๆ ก็ไม่เสียการควบคุม.. โอ้วว! เขาทำได้ยังไง.???

นโยบายความเป็นส่วนตัว